vendredi 18 janvier 2013

هوا سرد بود

دلم خسته بود
دلم 
مثل شعر پر از واژه بود
و هر واژه اش روح پرواز داشت
پر از راز بود

پر از روشنی

... و 
هر گوشه اش رنگ تعبیر عشق

... و
 هر لحظه اش شوق و تردید بود

دلم خسته بود و هوا سرد بود

دلم تاب و تب

جهان سرد و خاموش و گنگ

... و 
من در دل شوم این ازدحام سیاه

پر از حادثه

پر از انتظار

هوا سرد بود

با رازی از نگاه
تپش
و
گلهای سرخ

!....برای


Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire