سر گردان

بیا ای دل 

که سر گردان و بی سامان او باشیم 

چه سامانی از این خوش تر که سرگردان او باشیم

به صحرای محبت چون غبار از پای ننشینیم 

به دریای تمنا تشنه طوفان او باشیم