khobe http://www.youtube.com/watch?v=Agv97tAJi6M&feature=youtube_gdata_player

نخوانید

 عشق را ننویسید

 نخوانید

نقاشی نکنید 

 احساس کنید  

زندگی کنید

زندگی

... تا ابد...

Homeira - Darya Kenar - حمیرا - دریا کنار

معین با من باش

برای ِ ماندن

برای ِ رفتن ...چمدان می بندند

برای ِ ماندن

" دل "

دلیلش دلش باشد

با تمام سرخوشی هایم

با تمام

 قدرتم

با تمام بی نظیری ام

گاهی

 دلم گریه می خواهد

دلم می خواهد..... غر بزنم

و یکی باشد که دانه دانه غصه هایم را گوش دهد

بی آنکه چیزی بگوید از آن ها

تنها دستانم را به او بسپارم

و

 او محبت هایش را نثارم کند

دلم گاهی

 شانه ای مردانه کم دارد

شانه ای سرشار از اعتماد

شانه ای که مال خودم باشد

حرف هایی که جز من مال هیچ کسی نباشد

دلم می خواهد هر روز ساعت ها کسی باشد تا زن بودنم را باور کند

باور کند

 دلم می خواهد نازم را بکشد

بی آنکه خودش ناز کند

دلم می خواهد با من که حرف می زند تمام حرف هایش به من مربوط باشد

دلم می خواهد بدانم جای خاصی در زندگی اش دارم

دلم می خواهد پرنسسش باشم

در را برایم باز کند، پالتویم را تنم کند، موهایم را شانه کند 

دلم می خواهد هر روز دسته پر به دیدنم بیاید

یک شاخه گل چیده شده از درخت، یک شکلات، یک نامه

 برایم کافیست

دلم می خواهد برای دیدنم همه چیز را کنار بگذارد

دلم می خواهد مهم ترین باشم برایش 

دلم می خواهد برای دیدارم مرا غافلگیر کند

دلم می خواهد خودش مرا ببرد جاهای قشنگ قشنگ

دلم تعریف می خواهد

دلم می خواهد بدانم رنگ لاکم، رژ گونه ام و سایه ام متفاوت است از تمام آدم های دنیا

دلم می خواهد کسی باشد که با نگاهش، با حرف هایش مدام تحسینم کند

در جمع و در تنهایی

نگاهش تنها به دنبال من باشد

دلم می خواهد به فکرم باشد

مراقبم باشد، نگرانم باشد

با من تا آن سوی جهان بتازد

حرف هایش تازه باشد

و 

بوی عشق دهد

وقتی 

گرسنه ام، خسته ام، دلتنگم، ناراحت و دلگیرم، عصبی ام، بیمارم، سردم، لجبازم،

بداند 

چگونه آرامم کند

بداند که عشق و محبتش را چگونه در میان بازوانش نثارم کند

بداند چگونه با محبت هایش، بی هیچ توضیحی آرامم کند

دلیل نیاورد 

دلیلش دلش باشد

نرود

جا نزند

دلش جای دیگری گیر نکند

خسته نشود

ظرفیت داشته باشد

قدر بداند

و

 بماند

دلم گاهی می خواهد مثل بچه ها لوس شوم

و لوس بازی هایم را آنقدر کش دهم تا خسته شوم 

دلم می خواهد زن باشم

سرم شانه مردانه می خواهد

.....اشک دارم.....

عقلِ عشق

گفت ما که منکر عقل نشدیم

پیشتر ها از عقل عشق هم گفته ایم 

زین عقل عام که بگذری به عشق خاص

تو را عقلی نو دهند

عقل عنایت عام است

عشق عنایت خاص

عقلِ عشق عنایت به خاصان خاص است 

به عقل و عشق که عطای تو اند سوگند

ما را 

عقلِ عشق عطا کن 

Leila Forouhar "Toofan" لیلا فروهر - طوفان

كليد

در قلبت رو براي كسي

 باز نكن

اوني كه دوستت داره 

....... خودش .......

كليد داره 

و ﻋﺸﻖ

 و 

ﻋﺸﻖ

 ﺷﺪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ي ﺑﻴﺪاﺭﻱ 

ﺑﻮﻱ ﭘﻴﺮاﻫﻧﻪ ﻳﻮﺳﻒ

 ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ  

چیزی نمیگویند

زن ها

گاهی اوقات چیزی نمیگویند

چون

به نظرشان لازم نیست

که چیزی گفته شود

....با نگاهشان 

به اندازه یک دنیا حرف میزنند

هرگز

 نباید از چشمان هیچ زنی ساده گذشت

GHOGHA KONAM / Farid Salavati

لبم به جان نرسید و رسید جان به لبم

درین محاکمه تفهیم اتهام ام کن

سپس به بوسه ی کارآمدی تمام ام کن

اگرچه تیغ زمانه نکرد آرام ام

تو با سیاست ابروی خویش رام ام کن

به اشتیاق تو جمعیتی ست در دل من

بگیر تنگ در آغوش و قتل عام ام کن

شهید نیستم اما تو کوچه ی خود را

به پاس این همه سرگشتگی به نام ام کن

شراب کهنه چرا ؟ خون تازه آوردم 

اگر که باب دلت نیستم حرام ام کن

لبم به جان نرسید و رسید جان به لبم

تو 

مرحمت کن و با بوسه ای تمام ام کن

توی دنیا اصلا عشق واقعی وجود داره

نمیدونم از کجا شروع کنم قصه

 تلخ سادگیمو

نمیدونم چرا قسمت میکنم روزهای خوب

 زندگیمو

چرا تو اول قصه همه دوستم میدارن

وسط قصه میشه سر به سر من میذارن

تا میخواد قصه تموم شه 

همه تنهام میذارن

میتونم مثل همه دورنگ باشم دل نبازم

میتونم مثل همه یه عشق بادی بسازم

تا با یک نیش زبون بترکه و خراب بشه

تا بیان جمعش کنن جباب دل سراب بشه

میتونم بازی کنم با عشق و احساس کسی

میتونم درست کنم ترس دل و دلواپسی

میتونم دروغ بگم تا خودمو شیرین کنم

میتونم پشت دلها قایم بشم کمین کنم

ولی

 با این همه حرفها باز منم مثل اونهام

یه دروغگو میشم و همیشه ورد زبونهام

یه نفر پیدا بشه

 به من بگه چیکار کنم

با چه تیری اونی که دوستش دارم 

شکار کنم

.....من باید از چی بفهمم چه کسی دوستم

توی دنیا

 اصلا عشق واقعی وجود داره

شب های بی مهتاب

 گل نازم

 ماه 

شب تارم

بیا بیا 

که دلم برایت تنگ شده است

نمیدانم تا چه زمانی دلت همچون سنگ است

بهار با شکوفه کردن گل های گندم آمد

من با درد دل (دوری از تو) تنها مانده ام

رهایم کرده ای با دلی پر از درد

دلم از حرف های مردم خون شده

گفته بودی همزمان با فصل بهار می آیم

 پس چرا نمی آیی؟ 

حالا

 دیگر به بی وفایی تو پی برده ام

از یادت رفته ام

 با من چنین نکن ای گل نازنین ام

بیا که بدون تو 

 شب هایم بی مهتاب است

چرا مدام می پرسند دوستشان دارند یا نه؟

دلم می خواهد در زندگی بعدی ام

مرد باشم 

مرد که باشم ، اینبار زنها را

خوب می شناسم

اینکه تا چه حد غیر قابل تصورند

 ریز بینن و حساس

اینکه حواسشان همیشه به همه چیز هست 

هم ظاهر ، هم باطن ، هم افکار

 مردشان

حتی موقع بوسیده شدن 

 هوشیارند 

و

 یک لحظه کافیست

بوی خیانت را احساس کنند

تا بسوزانند و بسوزند 

می فهمم چرا زنها رویا می بافند

چرا

 مدام می پرسند دوستشان دارند یا نه؟

چرا دوست دارند ناز کنند

 و

 چقدر کیف می کنند نازشان کشیده شود 

چقدر برایشان بوسیده شدنی که به تخت خواب نرسد حرمت دارد 

و چقدر خوب شهوت را بازی می دهند 

و

 چرا و کی و چطور یه هو دل می کنند 

و میروند

 و می روند 

و چرا یک زن خاطره اش را در نبودش

از بودنش بیشتر دوست دارد 

و چرا دوست دارد

همیشه وسیله ای از خودش را

پیش عشقش جا بگذارد

و چرا زنها 

اینقدر

در

 عاشقی بی پروا هستند

.

وقتــــــی "رفتــــــی" تا آخــــــر "بــــــرو" 

وقتــــــی "مانــــــدی" تا آخــــر "بمــــان" 

ایــــــن تــــــن.....خستــــــه ســــــت 

... 

از

 نیــــــمه رفــــــتن ها 

و

 نیــــــمه مانـــــدن ها

.

کاریه که فقط خودش می تونه

یکی از این آدمای شب

 دعاش می گیره 

یکی از همین شبایی که

 شب تقدیره 

یه دل شکسته یک گوشه این شهر صداش 

می رسه

 تا آسمونا چه دامنگیره 

غروبا چه حالی داره 

این فضا چه حالی داره 

که

 برای گریه کردن 

یه هوا یه حالی داره 

غروبا ببین هوا رو ...گریه های بی صدا رو 

 .....این همه دستایی که منتظر بارونه .....

یکی اون بالا نشسته که خودش می دونه 

.

می دونه کاریه که فقط خودش می تونه

 دستای خالی رو خالی بر نمی گردونه

اى قوم به حج رفته كجاييد كجاييد

..... بجای تلافی .....

و من ، مهربانی را از درختِ شکوفه زده آموختم

وقتی

 که آنرا تکان دادم 

 ..... بجای تلافی .....

تمام

 تنم را شکوفه باران کرد 

شاید حق با توست

دوری

خیلی دور

جایی میان تردید و ترحم

اهل هوای ستاره و دریا نیستی دیگر

شاید حق با توست

ستاره ای که فلسفه نمیفهمد

بیش از اندازه شجاع ست

اصلا قبول

دریا

برای ماهی کوچک

احمقانه بزرگ است

حالتش هنوز دست من نيامده ست

اولش

يك نگاه ساده بود

يک نگاه كودكانهاي كه تكيه بر غرور داده بود

حالت عجيب آشنا شدن

با ترنم غريب درد همنوا شدن

پلّه پلّه اين مسير

سخت شد، دراز شد

چكّه چكّه اين نگاه

داغ شد، نياز شد

بيقراري من از تو رنگ و بو گرفته است

دير ميكني و بغض ابرها

ريشه در گلو گرفته است

اضطراب، حالتي است

وقتي از تو دور مانده ام

اشتياق هم ازين قبيل

باورم نميشود

ديدن تو توي خواب

نه، خداي من

ديدن بخواب رفتن تو

روي دستهاي من

چكّه چكّه اين نگاه

گرم اشتعال شد

قطره قطره

روي گونه ها و دستهاي تو چكيد و

شكل خال شد

ابرويت

حالت عتاب كودكانه است

چشمهات

حالت

راستش 

حالتش هنوز دست من نيامده ست

در نمازهاي من تلاوت تو يك فريضه است

با خدا هميشه از تو گفته ام

طاقت خدا... ولي عجيب طاقتي است

حكمت خدا... هنوز هم سرم نميشود چه حكمتي است

شعر را تو باعث سرودني

عشق را تو حس و حال بودني

محبوب من!

بعد از تو گیجم، بی قرارم، خالی ام، منگم

بر داربستی از«چه خواهد شد» .. «چه خواهم کرد» آونگم

سازی غریبم من که در هر پرده ام هر زخمه بنوازد

لحن همایون تو می آید برون از ضرب و آهنگم

تو جرات رو کردن خود را به من بخشیده ای

...ورنه...

آیینه ای پنهان درون خویشتن از وحشت سنگم

♥  صلح است عشق ♥ 

اما

 اگر پای تو روزی در میان باشد

با چنگ و با دندان برای حفظ تو با هرچه می جنگم

خود را به سویت می کشانم گام گام و سنگ سنگ اما

توفان جدا می افکند با یک نهیب از تو به فرسنگم

در اشک و لبخند و سوک و سور رنگ اصلی ام عشق است

من آسمانم در طلوع و در غروب آبی است بیرنگم

Sahar - ... جز تو ...

ياد من باشد

ياد من باشد فردا حتما

دو ركعت راز بگويم با او

و

بخواهم از او كه مرا در يابد

ودل از هر چه سياهىست بشويم فردا 

سينه خالى كنم از كينه اين مردم خوب وسلامى بدهم بر خورشيد

ناز گل را بكشم،حق به شب بو بدهم

ونخندم ديگر،به تركهاى دل هر گلدان

يادمن باشد فردا حتما

باد را حس بكنيم 

كه دگر فرصت نيست 

و

بدانم كه اگر دير كنم،مهلت نيست

و

شبى هست مرا كه نباشد

 پس از آن فردايى

بی منطق ترین اعضای بدنم

! ... چشامه 

دیده دیگه دوسم نداره 

ولی 

هنوز بخاطرش اشک میریزه

Khosro Shakibaii حال همهٔ ما خوب است اما تو باور نکن

Nooshafarin: Daram Miyam

این شعر و این غزل همه اش برای تو

امشب

 دلم پر میزند انگار در هوای تو

هرلحظه می دمد از دلم آواز عشق تو 

اصلا تمام حرف و حدیثم نوای تو

یک لحظه بدون تو ام به سر نمی شود

عالم همه تصویر تو، هرجا سرای تو

تصویر آینه تکرار نابِ نام عشق

در آینه ی هستی نگنجد لقای تو

هر جا که پر می شود از تو تمام من

آنجا برای تو ام این جان فدای تو

91/7/8

هستی ایرانی 

در جواب نامه ی تو نا رفیق

در جواب نامه ی تو نا رفیق 

از تو نوشتم

از تو که شد با تو آغاز لحظه لحظه سرگذشتم

رفتی اما کردی یادم

آخه

 یاره با وفاوتم

واسه فهمیدن حرفات

من و کم داری

 فداتم

تنهایی دستای ما با دست هم شد آشنا

با هم

 تپید قلب های ما

از هم شدیم اما جدا

به من بگو آخر چرا

...چرا

با نگاه مهربونت قفل قلبم و تو بستی

ساز تو تار دلم

زدی تارم و. شکستی

واسه ویرون شدن ما

میزدی تیشه دو دستی

باورت نمی شه

 اما

خود تو عهد و شکستی

حالا اینجا

 تک و تنها پرپر گذشته هاتم

نارفیقانه بدی

.....ولی من هنوز....

 باهاتم

هر دومون تنهای 

تنها

هرکدوم یه جای دنیا

جای تو خالیه

 اینجا 

جای من خالیه اونجا

رفاقت معرفت نمیاره … این معرفتِ که رفاقت میاره

Mahasti - Delam Tangeh | مهستی - دلم تنگه

" کمرنگ میشه "

تلاش

 برای زنده کردن یه رابطه ی از دست رفته

 مثل اینه که بخوای 

چای سرد رو با آب جوش گرم کنی

!

" کمرنگ میشه "

خواهم دهم من جان ولی......

خوابیده دلبر در چمن تا رشک گلزارش کند

ترسم که بوی گلستان از خواب بیدارش کند

پروانه ترسم ناگهان آید نشیند روی گل

بالش صدا بردارد و در خواب آزارش کند

آوخ نسیم صبح دم ترسم زند زلفش بهم

وانگه بر روی آن صنم بگذشته بیمارش کند

ای آسمان آهسته تر شبنم بیفشانش به سر

ترسم که شبنم بیخبر آلوده رخسارش کند

خواهم ببوسم روی او دل گویدم گیسوی او

افشان بود پهلوی او ، باشد که هوشیارش کند

گفتم خیالش پرورم پنهان درون سینه ام

دیدم تپیدن های دل از خواب بیزارش کند

خواهم دهم من جان ولی ، ترسم صدای مرغ جان

هنگام رفتن از بدن آشفته و زارش کند

مهتاب شد شرمنده و از ابر معجر بر گرفت

ترسید آن خورشید رو در چشمها خوارش کند

خورشید از جیب افق آهسته سر بیرون کشید

تا کسب نور و روشنی از بام دیوارش کند

باید سراپا جان شده وانگاه خواهانش شدن

شاید که آن سیمین تن بر خویشتن یارش کند

بر کارگاه دیده ام نقش خیالش چون زنم

دل بی شکیب از سینه ام از اشک سرشارش کند

ای «دیری» از روی طبع حرزی بخوان و ان یکاد

ترسم حسود چشم تو محکوم اشرارش کند

گــــرفــتــار

ای کـــاش 

دلـــم اســیـــر و بــیـمار نبود

در بـــنـــد نــــگاه او گــــرفــتــار نــبـود

من عاشق

 و

او زعشق من بی خـبر است

ای کــاش

 دل و دلــبــــر و دلـــدار نـبود

MAHASTI, این تو و این دل من

به خانه‌ام ز تو آیینه‌ای به جا مانده است

نشانه‌ایست کز آن روی دلگشا مانده است

گرفته زنگ غم و گشته پای تا سر چشم

ز بس که چشم به راه تو دلربا مانده است

از این نگاه غریبی که می‌کند پیداست

که سخت دور ز دیدار آشنا مانده است

دلش فسرده ز هجر است و دیده‌اش حیران

که تا چه کرده و دور از رخت چرا مانده است

هر دو بازی کردیم

تو با من 

من 

با سرنوشتم 

بيگانه نيستی

بی گفتگو به کلبه ام ای آشنا بيا 

بيگانه نيستی که بگويم

 بيا بيا 

بگــذار بگـوینـد مغرورم ... !

مـــــــــــن 

دوسـتـت دارم هــایـم را

خـرج کـسـی کـه لـیـــاقــــتـــش را نـدارد

 نـمـیـکـنـم

کشتم دل خود را .............

از شوق تماشای شب چشم تو سرشار

آیینه به دست آمده ام بر سر بازار

هر غنچه به چشم من دلتنگ جز این نیست

یادآوری خاطرۀ بوسۀ دیدار

روزی که شکست آینه با گریه چه می گفت

دیوار به آیینه و آیینه به دیوار

کشتم دل خود را که نبینم دگری را

یک لحظه عزادارم و یک عمر وفادار

چون رود که مجبور به پیمودن خویش است

آزاد و گرفتارم – آزاد و گرفتار

ای موج پر از شور که بر سنگ سرت خورد

برخیز فدای سرت،انگار نه انگار

تا لحظۀ بوسیدن او فاصله ای نیست

...ای مرگ...

به قدر نفسی دست نگه دار

بخواب جانا ، بسیار قصه گفتم

دیشب که تا سحرگه ، با یار قصه گفتم 

او خواب و من بپایش ، بیدار قصه گفتم 

چون چشمه ای که جوشد

در بیشه یی شبانگاه 

آهسته

...... گریه کردم  ..... 

هموار قصه گفتم 

بگذشت نیمی از شب ، من بستم از سخن لب 

گفتم 

بخواب جانا ، بسیار قصه گفتم 

بکشود مژه از ناز ، یعنی که قصه گو باز 

منهم چو قصه پرداز ، تکرار قصه گفتم 

حسنش چو میستودم ، از ماه یاد کردم 

زلفش چو میکشودم ، از مار قصه گفتم 

لب چون به خنده بکشاد ، گفتم حکایت از گل 

مژگان بهم چو بنهاد ، از خار قصه گفتم 

چو درشب وصل ، کامم نگشت حاصل 

تا صبحدم به دلدار 

 ناچار قصه گفتم

طمع

من این طمع نکنم کز تو کام برگیرم

مگر

 ببینمت از دور و گام برگیرم

Sep - Man Mitonam (Official Video)

Ehsan Khaje Amiri - چقدر خوبه

چقدر خوبه كه "تو" هستي ، چقدر خوبه "تو" رو دارم 

 چقدر خوبه كه از چشمات ميتونم عشق بردارم 

مي نويسم امشب از صفاي دل

اي که دور از تو چون ، مرغ پر شکسته ام

بي تو 

در باغ غم ، منتظر نشسته ام

مي نويسم امشب از صفاي دل

نامه اي پر آرزو براي تو

که

 به ديدنم بيا

دور از اين بهانه ها

.

تو طنين شعر عاشقانه اي

همچو روح شادي زمانه اي

تو بيا که بشکفد

به لبم ترانه اي

چه شود گر بدهي جواب نامه ي مرا

بنويسي دو سه جمله با کلام بي ريا

که در آنجا ز خيال من نمي شوي رها

پس از اين هم نپري به عشق ديگري تو را

مي نويسم امشب از صفاي دل

نامه اي پر آرزو براي تو

که به ديدنم بيا

دور از اين بهانه ها

آن گل که هر دم در دست بادی ست گو شرم بادت(خدا) از عندلیبان

یا رب امان ده تا باز بیند

چشم محبان، روی حبیبان

ای منعم آخر بر خوان وصلت

تا چند باشیم از بی نصیبان

ما درد پنهان با یار گفتیم

نتوان نهفتن درد از طبیبان

ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯽ

اﮔﻪ 

ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺷﮕﻠﯿﺶ

ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ ؛ ﺑﻠﮑﻪ 

ﻫﻮﺳﻪ 

ﺍﮔﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭﺍﺳﻪ ﭘﺮ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺑﻮﺩﻧﺶ 

ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺲ ﺗﺤﺴﯿﻨﻪ 

ﺍﮔﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻤﮑﺖ ﻣﯽﮐﻨﻪ 

ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺲ ﺗﺸﮑﺮﻩ 

ﻭﻟﯽ 

ﻭﻗﺘﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﯽ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﯽ ؟

!....ﻋﺎﺷﻘﺸﯽ 

ﺍﯾﻦ 

ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯿﻪ

طعم های مختلف

کاش میشد

مثل چای کیسه ای 

طعم های مختلف رو گذاشت تو فنجون زندگی و سر کشید 

 یک فنجون با طعم آرامش ویک لبخند اضافی 

 ! لطفا

بازیچه ی ایام

امروز 

نه آغاز و نه انجام جهان است

ای بس غم و شادی که پسِ پرده نهان است

دردا و دریغا

که در این بازیِ خونین

بازیچه ی ایام

 دلِ

 آدمیان است

سر گردان

بیا ای دل 

که سر گردان و بی سامان او باشیم 

چه سامانی از این خوش تر که سرگردان او باشیم

به صحرای محبت چون غبار از پای ننشینیم 

به دریای تمنا تشنه طوفان او باشیم

من و پروانه و شمع

همه خفتند به غیر از

 من و پروانه و شمع

قصه ما دو سه دیوانه

 دراز است 

هنوز

مراقب فرداهایت باش

نفس هایم را حبس کردم 

 ..اما ..

آه ، دیگر دستِ من نیست 

طوفان شاید به پا کنند زیر پایت 

از فریب انسانها دلگیر نشو

اینان روی زمینی زندگی می کنند 

که

 روزی یک بار خودش را دور میزند

میترسم از بعضی آدم ها

...ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ

 ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻭﺳﺘﺖ دارند

ﻓﺮﺩﺍﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ ﺭﻫﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ

...ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ 

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭘﺎﯼ ﺩﺭﺩ ﺩﻟﺖ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻨﺪ

ﻓﺮﺩﺍ ﺑﯿﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﻗﻀﺎﻭﺗﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ

...ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ 

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻟﺒﺨﻨﺪﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ

ﻓﺮﺩﺍ ﺧﺸﻢ ﻭ ﻗﻬﺮ و نامهربانیﺷﺎﻥ را

...ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ 

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻗﺪﺭﺷﻨﺎﺱ ﻣﺤﺒﺘﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ

ﻓﺮﺩﺍ ﻃﻠﺒﮑﺎﺭ ﻣﺤﺒﺘﺖ

...ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ 

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺮﺵ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ

ﻓﺮﺩﺍ ﺳﺨﺖ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻨﺖ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ

شکسته / استاد اکبر گلپایگانی to marge delam ra bebin o boroo...

! حـتـی خـــودش !

"هـیـچ کـس"

.... دیـگـــــر او نـمـی شـود  

 ! حـتـی خـــودش